هَلْ يَنْظُرُوْنَ اِلَّا تَأْوِيْلَهٗۗ يَوْمَ يَأْتِيْ تَأْوِيْلُهٗ يَقُوْلُ الَّذِيْنَ نَسُوْهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاۤءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّۚ فَهَلْ لَّنَا مِنْ شُفَعَاۤءَ فَيَشْفَعُوْا لَنَآ اَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِيْ كُنَّا نَعْمَلُۗ قَدْ خَسِرُوْٓا اَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا يَفْتَرُوْنَ ࣖ 53
Tiada apa yang ditunggu-tunggu golongan kaftr kecuali kebenaran yang dinyatakan oleh al-Quran. Dan pada hari datangnya kebenaran al-Quran, berkatalah orang-orang yang telah melupakannya sebelum ini, “Sebenarnya para rasul yang diutuskan oleh Tuhan kami itu telah membawa kebenaran. Maka adakah kami boleh beroleh pemberi syafaat yang memberikan syafaatnya kepada kami atau adakah kami boleh dikembalikan semula ke dunia agar kami dapat melakukan amalan-amalan yang lain daripada amalan yang telah kami lakukan dahulu.” Mereka sebenarnya telah merugikan diri sendiri dan tuhan-tuhan yang diadaadakan mereka telah hilang lenyap daripada mereka.